Wstęp, przedstawienie się prowadzącej, krótkie przedstawienie się uczestników. Ustalenie zasad panujących na zajęciach (zwracamy się po imieniu, słuchamy się nawzajem.. itp)
uczestników. Ustalenie zasad

panujących na zajęciach (zwracamy się po imieniu,

słuchamy się nawzajem.. itp)

Wprowadzenie w temat zajęć – przedstawienie jego przebiegu:
- Usystematyzowanie wiedzy nt programu na podstawie dokumentów i uchwał
- Stworzenie „banku dobrych praktyk programowych”
- Analiza sytuacji hufców w których działają uczestnicy (praca w grupach „chorągwianych”)
- Wypracowanie konkretnych sposobów wsparcia przez uczestników (z poziomu chorągwi) dla tych konkretnych hufców, tak aby uskutecznić pracę z programem w hufcach co przełoży się na jakość działań programowych drużynowych
- Podsumowanie zajęć

(Z czego powinien wynikać program harcerski w naszej organizacji? Odpowiedź na to pytanie będzie efektem pracy w grupach)
Podział na 4 grupy – każdy losuje karteczkę i nie pokazuje nikomu co jest na niej napisane. A napisane może być: hot dog, kurczak z rożna, ryba w galarecie, smażona wieprzowina. Zadaniem uczestników będzie odnalezienie bez użycia słów (mowy) osób, które na swojej karteczce wylosowały to samo. Tym sposobem powstaną 4 grupy.

Każda z grup otrzyma jeden z dokumentów, w którym będzie miała zaznaczony pewien fragment. Zadaniem grupy będzie stworzenie czytelnej dla innych mapy myśli streszczającej ten fragment:
1 grupa – Zasady wspierania drużynowych w ZHP –fragment o zadaniach komend hufców
2 grupa – ten sam dokument tylko zadania komend chorągwi
3 grupa – Strategia ZHP na lata 2012-2017 fragment o programie drużyny
4 grupa – Uchwała programowa + doświadczenia własne uczestników, jakie zadania programowe ma drużynowy.

Po opracowaniu materiałów, każda z grup prezentuje swoje efekty. Podsumowanie: wiemy co należy do zadań na poszczególnych szczeblach, program dzieje się przede wszystkim w drużynie, hufiec ma wspierać drużynowego, wiemy, że aby stworzyć dobry program trzeba dokonać rzetelnej analizy potrzeb poszczególnych członków drużyny. Należy także uwzględnić dokumenty związkowe mówiące na ten temat np. strategię ZHP, ale również uchwały RN wyznaczającej nam problemy wychowawcze na konkretne lata (chodzi tu o tą najnowszą, ale bez mówienia o szczegółach bo o tym są oddzielne zajęcia).

Na korytarzu zostają rozłożone koperty. W każdej z kopert znajduje się fragment puzzla (będzie to odznaka kadry programowej pocięta na 5 kawałków, takich odznak będzie 4 każda wydrukowana na innym kolorze papieru). Zadaniem uczestników będzie: znaleźć dla siebie jakąś kopertę, odnaleźć osoby o tym samym kolorze puzzli, złożyć puzzle w całość.
Przy okazji wspomnimy o istnieniu takiej odznaki, mało powszechnej w niektórych środowiskach. Celem jest podział na 4 nowe grupy.

Celem tej formy będzie stworzenie banku dobrych pomysłów.
Grupy otrzymują kartki wielkości połowy a4 w jednym kolorze np., tym samym co mieli kolor puzzli. Na każdej z kartek czytelnie zapisują pomysł (z własnego doświadczenia lub ze słyszenia) który uważają za dobry, a który uskutecznił pracę z programem w ich środowisku. Pomysły będą pogrupowane w następujący sposób:
1) Dobre praktyki programowe z poziomu centralnego, uskuteczniające pracę z programem w związku
2) Sposoby wspierania programowców w hufcach
3) Dobre praktyki z poziomu hufca wspierające pracę drużynowych

Następnie każda z grup „przynosi swoje pomysły” do banku, w którym siedzą osoby prowadzące (3-4 osoby) i wypłacają tym osobom odpowiednią kwotę (banknoty będą o nominałach 1 harcerz, 2 harcerzy, 3 harcerzy)
W zależności od innowacyjności pomysłu, im bardziej kreatywny, nowatorski pomysł, tym wyższa cena za niego. Po podliczeniu wygra ekipa, która uzbiera najwięcej pieniędzy. Ewentualnie możemy wręczyć im jakieś nagrody.
Bank dobrych praktyk programowych jest wywieszany w widocznym miejscu i na koniec podsumowany przez prowadzącą.

Zabawa w lekarza. Prowadząca wspomina, że uczestnicy mają powtórzyć takie szkolenie dla programowców hufców, w związku z tym skupimy się teraz na poziomie drużyny, aby wspólnie wypracować „model zdrowo funkcjonującej drużyny” i „zdrowo funkcjonującego hufca”.( Chcę aby zrobili model i drużyny i hufca, ponieważ te są ze sobą najbardziej powiązane, w dobrze funkcjonujących hufcach są dobre drużyny )
Uczestnicy w grupach z poprzedniej formy tworzą model „zdrowej drużyny” i „zdrowego hufca”, czyli określają co musi być, działać żeby program w drużynie był zgodny z metodą harcerską, realizujący podstawy wychowawcze, odpowiadający na potrzeby członków drużyny i uwzględniający wytyczne z poziomu centralnego (uchwały…). Model mogą zrobić w dowolnej formie (graficznej, pisemnej). Mają na to 15min
Następnie grupy są łączone po dwie, wspólnie dyskutują nad tym co udało im się wypracować i próbują wypracować wspólne modele. Mają na to 10 min
Na koniec obie grupy prezentują swoje modele.

Wiemy już jak to powinno działać, aby było dobrze, jednak w wielu środowiskach nie jest dobrze. Teraz więc spróbujemy „pobawić się” w lekarzy postawić diagnozy i wypisać recepty.
Uczestnicy siadają w grupach w miarę możliwości w ramach jednej chorągwi każda. Ich zadaniem jest zrobić analizę hufców ze swoich chorągwi oraz wypisać kilka problemów: co działa nie tak jak powinno, co hufiec robi źle (lub czego nie robi), że nie stanowi wsparcia programowego dla drużyn i druzynowych. Robią tą analizę w odniesieniu do wcześniej opracowanej „Zdrowej drużyny” i „Zdrowego hufca”.
Ekipy stawiają diagnozę określając gdzie jest problem? Piszą ją według schematu:
Nazwa problemu:
Przyczyna problemu:
Przebieg choroby:
Skutki:
Leczenie:

Fajnie jakby do każdej z ekip był przydzielony ktoś z prowadzących, kto służyłby radą, w razie potrzeby moderował dyskusją.

Gdy ekipy przygotują kilka swoich diagnoz, przekazują je zgodnie z ruchem wskazówek zegara innej ekipie, której zadaniem będzie wystawić receptę na konkretny problem.

Wspólne wyciągnięcie najważniejszych wniosków