Prowadzący wita się z uczestnikami zajęć, przedstawia się. Przedstawia temat zajęć, mówi: „Każdy z nas działając w ZHP doświadczył bardzo wiele. Pracując z drużynami mamy różnego rodzaju pomoce w pracy z drużyną. Mamy cele, założenia ideowe ZHP, mamy różnego rodzaju programy i propozycje programowe kierowane do różnego rodzaju grup. Wszyscy wiemy, że aby dojść do celu, jakimi są cele ZHP, musimy wiedzieć jaką ścieżką podążać. Dlatego powstały programy i propozycje ogólnozwiązkowe. Czy wiedzielibyście jak mnie znaleźć gdybym wyszedł z budynku i powiedział wam jedynie, że wychodzę i macie mnie znaleźć, a ja nie dałbym żadnych konkretnych wskazówek? Aby mnie znaleźć powinniście mieć bardziej szczegółowe instrukcje. Dokładnie tak samo jest z celami ZHP. Aby je zrealizować musimy podążać dokładnie wyznaczonym śladem. Mogą to być właśnie propozycje programowe i programy ogólnozwiązkowe. Dlatego za chwilę każdy z was dostanie instrukcję jak ma postępować i dokąd iść, aby znaleźć MNIE :). Jeżeli mnie nie znajdziecie nie będziecie mogli uczestniczyć w dalszej części zajęć. Za chwilę wyjdę stąd, proszę, abyście ustawili się w rzędzie a następnie każdy odliczył do 10 od momentu wyjścia z sali osoby przed nim. Wychodzicie pojedynczo. Zaczyna pierwsza osoba po moim wyjściu. Do zobaczenia na miejscu... ”
Prowadzący wychodzi z budynku i udaje się na miejsce, do którego mają dojść uczestnicy zajęć. Staje tak, aby widzieć, czy wszyscy wykonują polecenia zawarte w instrukcji. Gdy każdy z uczestników dojdzie do prowadzącego, przekazuje on im karteczki z jednym z logo propozycji programowych i prosi, aby wrócił z powrotem do sali.

Każdy ma swoją kartkę z przedstawionym logo jednej z propozycji programowej, którą dostał od prowadzącego w poprzednim ćwiczeniu. Na hasło prowadzącego uczestnicy muszą dobrać się w grupy według oznaczeń na karteczkach. Każda z osób wymyśla sobie jeden rzeczownik, który według niej najlepiej określa dany program. Uczestnicy poprzez wypowiedzenie jedynie skojarzenia odnośnie propozycji programowej dobierają się w grypy - jedna propozycja jedna grupa. Zasada jest tak, że jeśli nazwa programu brzmi „Barwy przyszłości”, to rzeczownikiem nie może być ani barwa ani przyszłość. Po zakończeniu wykonywania zadania uczestnicy siadają w nowo powstałych grupach. Prowadzący sprawdza, czy wszystkie „programy” prawidłowo zostały dobrane i czy uczestnicy znają ich nazewnictwo.

W grupach stworzonych wg wcześniejszego ćwiczenia uczestnicy mają za zadanie przedstawienie reklamy wylosowanej propozycji programowej. Reklama może być przedstawiona w dowolnej formie (reklama telewizyjna, radiowa, plakat itp.). Najpierw muszą jednak zapoznać się z ideą wybranej propozycji. Każda grupa dostaje opis form reklam, z której wybiera sobie najbardziej jej odpowiadającą.
Po upływie czasu przewidzianego na przygotowanie reklamy (20 min) grupy prezentują swe rezultaty. Po zakończeniu prezentacji każdy z uczestników zajęć bierze jeden cukierek i ma za zadanie wybrać reklamę, która najbardziej do niego przemawiała. Gdy wszyscy podejmą już tę trudną decyzję zasiadamy w kole i chętni informują pozostałych dlaczego akurat ta a nie inna reklama do nich przemówiła i co wpływa na atrakcyjność danego programu.

Burza mózgów na temat jakie propozycje programowe są tworzone w waszych hufcach. Każdy temat propozycji zostaje zapisany na kartce i zamieszczony w widocznym miejscu. Następnie prowadzący zadaje pytanie czy hufce dlaczego stworzyli taką propozycję programową. Na podsumowanie pracy uczestnicy decydują czy hufce powinny tworzyć propozycje programowe skoro jest to zdanie przypisane dla GK.

Dyskusja. Wymiana dobrych praktyk dotyczących odnośnie pracy w hufcu z propozycjami programowymi. Najlepsze zostaną zapisane na tablicy.

Prowadzący dzieli uczestników na 5 grup. Na rzutniku wyświetla po kolei cele wychowawcze. Zadaniem każdej z grup jest wymienienie jak największej ilości propozycji programowych, które realizują dany cel wychowawczy. Na każdy cel mają jedną minutę. Do dyspozycji otrzymują Wachlarz Możliwości. Za każdą wymienioną propozycję mają jeden punkt, a za propozycje spoza wachlarza otrzymują 2 punkty.

Prowadzący rzuca piłką do pierwszej osoby i zadaje pytanie: „Co najbardziej zapamiętasz z zajęć?”. Po udzieleniu odpowiedzi rzuca ona do kolejnej osoby. Należy zapamiętać tor lotu piłki. Gdy na to pytanie odpowie ostatnia osoba, uczestnicy mają zadanie odrzucić ją wspak odpowiadając na pytanie: „ Poprzez jedno słowo określ z czym po dzisiejszych zajęciach kojarzy Ci się propozycja programowa” Najlepiej by słowa się nie powtarzały.