*Całość materiałów opracowanych w projekcie Ekonomia jest kobietą pisana jest w formie żeńskiej. Mimo to mogą być one swobodnie używane również w grupach koedukacyjnych. Jeśli masz jakieś przemyślenia na temat tego scenariusza, uważasz, że coś warto byłoby zmienić, ulepszyć, dodać – napisz do nas: [email protected]
Dlaczego warto: We współczesnym świecie mało mówi się o empatii, a jeszcze mniej się ją ćwiczy. Empatia jest kluczową umiejętnością nie tylko w relacjach międzyludzkich, ale i we wszelkich działaniach związanych z odpowiedzialnym pomaganiem i filantropią. Warto ją ćwiczyć i rozwijać już od najmłodszych lat.
Zadania: Jeśli chcesz wziąć udział w propozycji programowej Ekonomia jest kobietą i zdobyć jedną z części plakietki, oprócz przeprowadzenia poniższego warsztatu, wykonaj jedno z poniższych zadań. Zadania mogą być wykonywane całą grupą lub indywidualnie. Możesz też wymyślić swoje własne zadanie związane z tematem warsztatu i wysłać do akceptacji na adres [email protected]).
- Zapytaj 5 wybranych osób o to czym dla nich jest empatia. Jeśli wykonujecie zadanie w grupie, niech każda z Was zada pytanie 5 osobom, porównajcie uzyskane odpowiedzi.
- Pomyśl o innych osobach, którym warto okazać wdzięczność. Przygotuj coś dla nich. A może jako grupa chciałybyście komuś za coś podziękować?
- Przez tydzień, codziennie wieczorem zapisuj jak się czułaś danego dnia. Nazwij konkretne emocje.
- Znajdźcie w słowniku definicję słowa empatia. Czy jest ona podobna do tej, którą stworzyłyście na spotkaniu? Czy ją rozumiecie? Jeśli nie – znajdźcie kogoś kto może Wam ją wyjaśni.
- Jak można rozwijać empatię? Stwórzcie listę pomysłów na to, jak możecie rozwijać w sobie empatię
- Znajdźcie osobę lub organizację, której warto pomóc. Zastanówcie się czego byłoby jej potrzeba? Co Wy możecie zrobić? I zróbcie to!
- Rozejrzyjcie się wokół siebie. Czy w Waszej grupie, klasie, w Waszym otoczeniu są jakieś dzieci, które częściej niż inne odczuwają smutek, strach lub złość? Jak myślicie, dlaczego tak się dzieje? Co mogłybyście zrobić żeby im pomóc?
- Przez kolejny miesiąc przynajmniej raz w tygodniu porozmawiajcie o Waszych emocjach. Rozpoczynajcie Wasze spotkania od rundki, w której każda osoba opowie o tym jak się w danej chwili czuje.
Autor:
Recenzent:
Zamierzenia:
Po zajęciach/warsztatach/... uczestnik będzie:- Rozumiała czym jest empatia
- Znała różnego rodzaju emocje
- Potrafiła rozpoznać emocje u drugiego człowieka, wiedziała jak na nie zareagować
- Wiedziała czym jest wdzięczność i dlaczego warto ją okazywać
Realizowane wymagania:
Wymagania z prób realizowane poprzez te zamierzenia:Motyw i zakres tematyczny
Motyw główny:
- Wartości harcerskie
Uszczegółowienie:
Zakres tematyczny:
Forma materiału
Typ materiału:
Pełen konspekt zajęć
Informacje organizacyjne
8
15
24
Wymagania lokalowe, sprzętowe i potrzebne materiały
Miejsce:
dowolne
Wymagane materiały:
Papier pakowy (lub flipchart), mazaki, kartki, długopisy, różnego rodzaju materiały plastyczne (to, co jest dostępne, np. kredki, farby, papier kolorowy, klej, bibuła, nożyczki, itp.).
Przebieg
1. Jak się dziś czuję?
Każda uczestniczka po kolei pokazuje jak się dziś czuje, reszta osób zgaduje. Na koniec spisujemy wszystkie emocje, jakie się pojawiły oraz dopisujemy te, które nie zostały wspomniane. Zwracamy uwagę uczestniczek na to, że istnieją cztery główne emocje. Czy uczestniczki potrafią je nazwać? (strach, złość, smutek, radość). Reszta naszych emocji jest pochodną tych czterech podstawowych.
2. Podaj dalej
3. Co to jest empatia
4. Jak wyglądają różne emocje
a. Twoja koleżanka zabrała Ci ulubioną zabawkę i nie chce oddać. Czujesz złość.
b. Twoje koleżanki nie chcą się z Tobą bawić. Czujesz smutek.
c. Duży pies biegnie w Twoją stronę. Czujesz strach.
d. Dostałaś wymarzony prezent na urodziny. Czujesz radość.
Uczestniczki same wymyślają konkretną historię do zadanego tematu i odgrywają ją przed grupą. Zwracają szczególną uwagę na to jak główna bohaterka wyraża zadaną emocje. Grupy mają 10 minut na przygotowanie. Po tym czasie odgrywamy scenka po scence (5 minut na jedną scenkę wraz z omówieniem). Pozostałe grupy, które nie wiedziały wcześniej jaka sytuacja jest odgrywana, zastanawiają się jak czuje się główna bohaterka. Skąd to wiedzą? Jak zachowuje się osoba, która tak się czuje? (opiszcie jak najkonkretniej już nie tylko mimikę, ale całe zachowanie osoby odczuwającej daną emocje). Co możemy zrobić kiedy widzimy osobę, która tak się czuje? Omawiając po kolei poszczególne scenki, zostawcie radość na końcu. Rozmawiając o radości porozmawiajcie też chwilę o wdzięczności. Czym jest wdzięczność? Jak można ją okazywać?
Prezentowanie i omawianie teatrzyków może być zbyt długie dla uczestniczek. Jeśli zauważymy, że potrzebują one przerwy ruchowej, można zaproponować poniższą zabawę. Jeśli nie będzie takiej potrzeby, można ją poprowadzić po zakończeniu wszystkich teatrzyków lub w innym momencie, kiedy uczestniczki będą potrzebowały ruchu.
5. Kiedy jestem smutna...
Warto zwrócić uwagę na to, że każda z nas lubi inne rzeczy kiedy jest smutna/zdenerwowana/radosna itd.
6. Wdzięczność
Po wykonaniu kartki chętne uczestniczki prezentują wykonaną pracę. Wspólnie zastanawiamy się jak będzie czuła się osoba, która otrzyma tę kartę. Czy warto dziękować i wyrażać wdzięczność? Dlaczego?
Na zakończenie razem postanawiamy wręczyć nasze kartki osobom, którym jesteśmy wdzięczne. Zwróćmy uwagę również na nasze emocje, które pojawią się w momencie dawania kartki i porozmawiajmy o nich na kolejnym spotkaniu.