*Całość materiałów opracowanych w projekcie Ekonomia jest kobietą pisana jest w formie żeńskiej. Mimo to mogą być one swobodnie używane również w grupach koedukacyjnych. Jeśli masz jakieś przemyślenia na temat tego scenariusza, uważasz, że coś warto byłoby zmienić, ulepszyć, dodać – napisz do nas: [email protected]
Dlaczego warto: Dzieci w wieku 4-6 klasy szkoły podstawowej bardzo często wymieniają się wśród rówieśników pomysłami, kim chciałyby być w przyszłości. Wszystko to opiera się głównie o ich marzenia/pragnienia, które chciałyby, aby były zrealizowane. W tym celu zajęcia mają przedstawić dziewczynkom chronologie pewnych działań od marzenia do realizacji swoich marzeń. W ten sposób zobrazują sobie ciąg różnych przyszłych zdarzeń, które stoją jeszcze przed nimi.
Zadania: Jeśli chcesz wziąć udział w propozycji programowej Ekonomia jest kobietą i zdobyć jedną z części plakietki, oprócz przeprowadzenia poniższego warsztatu, wykonaj jedno z poniższych zadań. Zadania mogą być wykonywane całą grupą lub indywidualnie. Możesz też wymyślić swoje własne zadanie związane z tematem warsztatu i wysłać do akceptacji na adres [email protected]).
- Wspólnie z koleżankami wypiszcie z jakimi osobami z zawodu chciałybyście się spotkać. Poproście wychowawczynię/ pedagożkę, aby pomogła wam zorganizować spotkanie z tą osobą.
- Zróbcie klasowe/drużynie spotkanie z rodzicami pod hasłem „Rodzice podzielcie się swoimi zawodami”. Poproście o pomoc wychowawcę/wychowawczynie, aby zrobić zaproszenia dla waszych rodziców, którzy na takim spotkaniu przedstawią czym się zajmują.
- Zaproponujcie w klasie/drużynie wyjście do jakiejś instytucji np. straż pożarna, urząd miasta itp., abyście lepiej poznali ,co dokładnie robią takie osoby w swojej pracy.
- Wykonaj indywidualną pracę manualną „Ja za 20 lat”, przedstawiając w niej swój przyszły zawód.
- Ułóż krzyżówkę, gdzie głównym hasłem będzie „przyszłość”, a pytania do krzyżówki, będą się rymowały i będą dotyczyły różnych zawodów.
Autor:
Recenzent:
Zamierzenia:
Po zajęciach/warsztatach/... uczestnik będzie:- potrafiła określić swoje marzenia
- umiała przedstawić swoje zainteresowania
- potrafiła określić jaki ma plan na siebie
- potrafiła przedstawić swój cel /pomysł na siebie w przyszłości
Realizowane wymagania:
Wymagania z prób realizowane poprzez te zamierzenia:Motyw i zakres tematyczny
Motyw główny:
- Zawody i profesje
- Inne
Uszczegółowienie:
Ekonomia - moja przyszłość ekonomiczna
Zakres tematyczny:
- wybór zawodu
Forma materiału
Typ materiału:
Pełen konspekt zajęć
Informacje organizacyjne
8
16
20
Wymagania lokalowe, sprzętowe i potrzebne materiały
Miejsce:
pomieszczenie
Wymagane materiały:
Kufer 3 szt., długopisy 20 szt., kolorowe karteczki samoprzylepne 4 bloczki w 4 kolorach, pisaki 4 opakowania po 12 szt., 1 arkusz dużego białego brystolu.
Przebieg
Bezludna wyspa - wprowadzenie
Kufer marzeń
Marzenie mistrza
„ Mistrz narciarski mówi, że już kilka razy chciał rozpocząć naukę tańca, gdyż czuje się niekomfortowo, kiedy idzie z małżonką na wesele lub dyskotekę. „Żona uwielbia tańczyć, a ja tańczę, ale nie sprawia mi to takiej przyjemności, dlatego że nie potrafię – mówi Pan Adam i dodaje: „Coś tam poskaczę, ale to nie to. Mam nadzieję, że po zakończeniu kariery ktoś pomoże mi się tego nauczyć”. Pan Adam kilka razy rozpoczynał też naukę języka angielskiego. Posługiwanie się tym językiem było jego marzeniem, lecz po dwóch, trzech dniach kolejnej próby nauki zapał mu mijał, gdyż po treningu był już zbyt zmęczony i po prostu zasypiał. Narzeka, że wprawdzie rozumie, gdy ktoś do niego mówi po angielsku, ale on sam ma problemy ze skleceniem jednego zdania.
Nasz mistrz marzy także aby rozpalić w kominku, usiąść przy nim z rodziną i znajomymi we własnym małym, drewnianym domku w Zakopanem, którego póki co nie posiada.”
Źródło: Na podstawie artykułu: „Adam Małysz zdradza swoje marzenia i plany na przyszłość”. www.fakt.pl z dn. 24.02.2010 r.
Kim chcę zostać
Moje zainteresowania
Mam cel
„ Kasia i Zosia mają po 16 lat. Wyglądają podobnie, ale zachowują się zupełnie inaczej. Chodzą do tej samej szkoły, uczą się nawet tego samego zawodu. Kasia to dziewczyna, która wie czego chce, Zosia zaś twierdzi, że „jakoś to będzie”. Kasia chciałby skończyć szkołę i znaleźć pracę, stać się samodzielną kobietą. Wie, że aby to osiągnąć musi chodzić systematycznie na zajęcia, przygotowywać się, zdobywać promocję z klasy do klasy.
Osiąga oceny na miarę swoich możliwości, jest pracowita i nigdy dotychczas nie miała problemów z uzyskaniem promocji do następnej klasy. Podczas praktycznej nauki zawodu jest bardzo aktywna, zainteresowana, zdyscyplinowana. Nauczyciel wie, że zawsze może na nią liczyć. Kasia interesuje się siatkówką, dwa razy w tygodniu chodzi na SKS . Interesuje ją również gotowanie. Znajoma kucharka pozwoliła jej pomagać w swojej restauracji. Robi to w każdy piątek po zajęciach.
Czasami dostaje za to parę złotych. Zosia uważa, że jeszcze ma czas. Co prawda też interesuje się siatkówką, ale na treningach pokazuje się od czasu do czasu. Zresztą na zajęciach też bywa sporadycznie. Rodzice twierdzą, że Zosia ma kilka pomysłów dziennie, ale do wszystkiego słomiany zapał.”
Pytania pomocnicze:
- jakie zainteresowania miała Zosia a jakie Kasia?
- która dziewczyna realizowała swoje zainteresowania?
- jaki przyszły zawód mogłaby wybrać Kasia?
- jaka dobrą radę można było by dać Zosi?