Powitanie grupy, przekazanie celu warsztatów (przygotowanie do rozmowy o pracę). Rozdanie każdej uczestniczce 2 kartek A4 i długopisu.

Uczestniczki proszone są o podzielenie kartki na pół. Po jednej stronie kartki wpisują swoje mocne strony, które w tej chwili mogłyby być przydatne ewentualnemu/ej pracodawcy/czyni. Umiejętności, cechy, które w tej chwili mogą „sprzedać”. Po drugiej stronie wypisują swoje umiejętności, cechy, które mają, które mogłyby „sprzedawać” gdyby trochę się w nich podciągnęły. Najważniejsze, żeby to były zalety jakie mają tu i teraz w danym etapie swojego życia. (chęć do działania, logiczne myślenie, szybkie uczenie się, empatia, ambicja, samodyscyplina, kreatywność, pomysłowość, zmysł organizacyjny…)
! Ważne: lenistwo, niechęć do działania, spóźnialstwo to nie jest cecha, którą można „sprzedać”, więc nie może się znaleźć po stronie słabszych. Tu powinny być słabsze strony, ale takie, które coś reprezentują np. znajomość rosyjskiego, ale na niezbyt wysokim poziomie.

Każda osoba po kolei dyktuje po jednej mocnej stronie jaką wykazała na kartce, prowadząca wypisuje je kolejno na flipcharcie. Kiedy już wszystkie mocne strony zostaną wypisane prowadząca zwraca uwagę, że tak naprawdę takie cechy ma (lub może mieć) każda z obecnych na sali uczestniczek.
!Ważne, zwracamy uwagę, że warto w mocnych stronach wpisać, że jest się członkinią ZHP, pełni się funkcje drużynowej lub jest się instruktorką ZHP (przewodniczką). To jest bardzo ważny punkt w naszych mocnych stronach.
Flipchart zawieszamy na widocznym miejscu z boku.

Każda z uczestniczek ma teraz za zadanie wymyśleć stanowisko pracy, na które 100% kandydatką będzie osoba o cechach wskazanych na Flipcharcie.
(Napiszcie ogłoszenie o waszą wymarzoną pracę, na którą według was w chwili obecnej w 100% się nadajecie…i którą z przyjemnością będziecie wykonywać)
Ogłoszenie zawiera
a. Nazwę firmy
b. Nazwę stanowiska
c. Oczekiwane kompetencje (mają wybrać 5 mocnych stron z flipchartu)
d. Czym osoba na tym stanowisku się zajmuje:
Np. Firma „AGA” zatrudni na stanowisko
(tu nazwa stanowiska).
Oczekiwania:
(tu 5 mocnych stron z flipchartu)
osoba na tym stanowisku odpowiedzialna będzie za:
(tu wymyślone obowiązki)

Każda z uczestniczek czyta swoje ogłoszenie. Cała grupa na tej podstawie wymyśla wspólnie stanowisko pracy, które podoba się każdej osobie. Prowadząca na flipcharcie pisze wspólnie skonstruowane ogłoszenie, które jest atrakcyjne dla każdej z wędrowniczek. Proponuje wynagrodzenie na takim stanowisku pracy (dobrze jeśli zna rynek pracy i potrafi powołać się na doświadczenia, ale można oszacować wynagrodzenie na danym stanowisku na atrakcyjne dla danej grupy). Zwraca uwagę, że na to stanowisko osoby na sali mają jak najbardziej odpowiednie kompetencje.

Dziewczyny dzielimy na pary. Jedna z nich jest pracodawczynią, druga osobą szukającą pracy. Każda ma swoją rolę. Rozdajemy role (załącznik 1) i zapraszamy do gry. Osoba szukająca pracy może zabrać swoją kartkę A4 gdzie spisała swoje mocne strony jako pomoc podczas rozmowy.

Po 15 minutach kończymy grę bez względu na to czy wszyscy skończyli.
Najpierw pytamy pracowniczki o wrażenia. Jakie były zadawane pytania, jak się czuły. Czy czuły
się wysłuchane? Czy pracodawczyni ich słuchała, jakie zadawała pytania?
Następnie, prosimy którąś z pracodawczyń, żeby przeczytała swoja rolę. Pytamy jak się czuła. Jak
pracowniczki odpowiadały na pytania, jak się zachowywały?
Prowadząca zajęcia wciela się w rolę szefowej i pyta jakie argumenty podałyby pracodawczynie jako
argument o nie przyjęciu na dane stanowisko pracy. Należy zwrócić uwagę, żeby argumenty były
merytoryczne, nie typu „nie podobała mi się”, „była brzydka” takich argumentów szefowa nie
przyjmuje, a nawet może zwolnić z pracy za to.
Jeśli starczy nam czasu możemy po omówieniu zamienić się rolami w parach, tak żeby każda osoba miała okazję przećwiczyć rolę kandydatki na dane stanowisko.

Dyskutujemy z uczestniczkami o najważniejszych pytaniach, które mogą pojawić się podczas rozmowy i różnych odpowiedziach, których możemy udzielić.
W czasie rozmowy rekrutacyjnej podczas 3 pierwszych pytań rekruterka jest w stanie wywnioskować jak pracowniczka przygotowała się do rozmowy.
• Na jakie stanowisko pani kandyduje
• Czym zajmuje się nasza firma
• Za co miałaby pani odpowiadać w naszej firmie
Bardzo ważne jest przygotowanie się do rozmowy rekrutacyjnej. Dowiedzenie się czym zajmuje się firma (porządnie!!!), jakie jest jej miejsce na rynku. Jakie stanowisko oferuje i czym będzie się ta osoba zajmować. Dobre, przygotowane odpowiedzi na te pytania są najlepszym „dobrym wrażeniem” jakie możemy zrobić na rekruterce.
Kolejne pytania mogą być następujące:
• Dlaczego pani uważa, że się nadaje na to stanowisko (czemu panią mam przyjąć). Tu musimy wykazać się umiejętnościami, które wskazane były w ogłoszeniu. Pamiętamy o każdym oczekiwaniu i opowiadamy o tym, że mamy taka umiejętność.
• Możemy zostać poproszone o udowodnienie, że posiadamy oczekiwana umiejętność. Jeśli w ogłoszeniu wpisane jest „dobra znajomość Excel” należy spodziewać się testu na pliku Excel, który będzie wymagać od nas wykazania się umiejętnościami. Podobnie inne umiejętności techniczne czy miękkie.
• Jeśli piszemy w CV o swoim hobby, bądźmy przygotowane na pytanie o nie. Jeśli piszesz, że lubisz kino to powinnaś wiedzieć co jest w bieżącym repertuarze. Lubisz czytać książki? Co ostatnio czytałaś? Lubisz pływać? Czy brałaś udział w zawodach? Gdzie chodzisz na basen? Pamiętajmy, że rekruterka to często osoba o szerokich horyzontach i umiejętnościach.
Brak wiedzy o tym czym zajmuje się firma, na jakie stanowisko starałaś się o pracę, niewiedza czym się będziesz zajmować to poważne merytoryczne argumenty przemawiające przeciwko tobie. Z drugiej strony pokazywanie „zbyt dużo” to przeważnie pokazywanie „nie na temat”.

Prowadząca zadaje pytanie po co chodzimy do pracy? Po co zarabiamy pieniądze?
Na flipcharcie prowadząca rysuje piramidę potrzeb według Maslowa: załącznik 2 (z omówieniem)
Zwraca uwagę, że pieniądze to nie wszystko, że praca np. przy taśmie nawet za 10 tys. miesięcznie to nie wszystko i po pewnym czasie same zrezygnujemy z tej pracy z uwagi właśnie na inne potrzeby jakie kierują naszym życiem. Kiedy w pracy jesteśmy w stanie osiągnąć wysoki poziom samorealizacji, wówczas może się okazać, że praca mniej płatna jest dla nas dużo bardziej satysfakcjonująca. Jakie są potrzeby wędrowniczek? Tutaj powołujemy się na zapisane na kartkach A4 „słabe strony do sprzedania”, które doskonalimy dzięki pracy na określonym stanowisku.